| Translations
Exemplos de datos estructurados son follas de c�lculo, gu�as de enderezos, listas de par�metros de configuraci�n, transacci�ns financeiras e debuxos t�cnicos. XML � un conxunto de regras (tam�n se poden ver coma directrices ou convenci�ns) para xerar texto con datos estructurados. XML non � unha linguaxe de programaci�n, e vostede non precisa ser programador para empregalo ou entendelo. XML facilita que o ordenador xere e lea datos, e garante que as estructuras nas que estes datos aparecen non sexan ambiguas. XML evita os erros m�is com�ns nestas linguaxes: � extensible, independente de plataforma, e permite a internacionalizaci�n e maila localizaci�n. XML � conforme ao patr�n Unicode.
Como o HTML, XML usa marcadores (verbas entre os signos '<' e '>') e atributos (parellas nome="valor"). Pero HTML especifica o significado deses marcadores e atributos, e tam�n de que xeito debe presentar o texto entre eles un navegador. Pola contra, en XML os marcadores delimitan datos, quedando a s�a interpretaci�n a cargo da aplicaci�n que os le. Explicado doutro xeito: Se vostede atopa "<p>" nun arquivo XML non pense que � un par�grafo. Dependendo do contexto poder�a ser un prezo, un par�metro, unha persoa, un p... (�E qu�n di que ten que ser unha verba cunha "p"?).
Os programas que xeran follas de c�lculo, gu�as de enderezos e outros datos estructurados adoitan gravalos en disco empregando formatos binarios ou texto. Unha vantaxe do formato texto � que permite �s persoas, se � necesario, ver os datos sen usar o programa que os produciu; � dicir: Vostede pode ler o formato texto cun simple editor. Estes formatos tam�n axudan �s programadores a depurar m�is facilmente as aplicaci�ns. Do mesmo xeito que HTML, os arquivos XML conte�en texto non pensado para ser lido por persoas, pero estas poden facelo se � necesario. En comparaci�n co HTML as regras de XML son m�is r�xidas. Un marcador esquecido ou un atributo sen comi�as inutilizan un arquivo XML, mais non necesariamente un arquivo HTML. A especificaci�n oficial do XML prohibe que as aplicaci�ns tenten adivi�ar o contido correcto dun arquivo XML errado ou danado. Se o arquivo � inconsistente a aplicaci�n ten a obriga de parar e amosar un erro.
Como XML ten formato texto e emprega marcadores para delimitar os datos, os arquivos XML son case sempre maiores do que ser�an nun formato binario. Esa foi unha decisi�n consciente dos dese�adores do XML. As vantaxes do formato textual son evidentes (ver punto 3) e os inconvenientes poden compensarse normalmente a outro nivel. O espacio en disco baixa de prezo a cot�o, e programas de compresi�n como zip e gzip poden comprimir arquivos moito e moi r�pido. Ademais, os protocolos de comunicaci�n dos modems e o HTTP/1.1, o protocolo b�sico da web, poden comprimir os datos en tr�nsito, aforrando ancho de banda cunha eficiencia semellante � dun formato binario.
XML 1.0 � a especificaci�n que define o que son as "marcas" e os "atributos"; mais a car�n dela medra a "familia XML", un conxunto crecente de m�dulos que ofrecen servicios �tiles para desenvolver tarefas importantes e decote requiridas. Xlink describe un xeito est�ndar de engadir ligaz�ns de hipertexto a un arquivo XML. Un XPointer � unha sintaxe en desenvolvemento para se referir a partes dun documento XML. Un XPointer lembra a un URL, mais apunta a estructuras de datos dentro dun documento XML. CSS, a linguaxe das follas de estilo, apl�case tanto a XML como a HTML. XSL � a linguaxe avanzada para definir follas de estilo. Est� baseada en XSLT, unha linguaxe de transformaci�n empregada para arranxar, engadir e anular marcas e atributos. O DOM � un conxunto patr�n de funci�ns para manipular arquivos XML (e HTML) dende unha linguaxe de programaci�n. XML Schemas 1 e 2 axudan �s desenvolvedores a definir polo mi�do as estructuras dos seus propios formatos XML. Hai m�is m�dulos e ferramentas dispo�ibles ou en desenvolvemento. Mant��ase informado na p�xina de relatorios t�cnicos do W3C.
O seu desenvolvemento comezou en 1996, e � unha recomendaci�n W3C dende febreiro de 1998, o que lle pode levar � sospeita de que � unha tecnolox�a algo inmatura. A verdade � que non � recente. Antes de XML exist�a SGML, desenvolvida no inicio da d�cada dos 80 e patr�n ISO dende 1986, empregada con amplitude en documentaci�ns de grandes proxectos. O desenvolvemento de HTML arrancou en 1990. Os dese�adores de XML colleron simplemente o mellor de SGML, guiados pola experiencia co HTML, e produciron algo non menos potente que SGML e de uso moito m�is regular e simple. Con todo, �s veces � dif�cil distinguir evoluci�ns de revoluci�ns... E compre dicir que malia ser SGML �mplamente empregado en documentaci�n t�cnica, e moito menos noutros eidos, co XML acontece xusto � contrario.
Unha aplicaci�n importante do XML � precisamente a linguaxe XHTML como sucesora de HTML. XHTML ten moitos dos elementos de HTML, mais a s�a sintaxe mudou un chisco para ser conforme �s regras de XML. Un formato que � "baseado en XML" herda a sintaxe de XML e a restrinxe en certos aspectos (por exemplo, XHTML permite "<p>", mais non "<r>"); tam�n engade significado � sintaxe (en XHTML "<p>" � par�grafo, non prezo, nin persoa, nin outra cousa).
XML lle permite definir un novo formato de documento a partires dun existente ou da combinaci�n de varios. Como dous formatos desenvolvidos por separado poden ter elementos ou atributos co mesmo nome d�bese ter coidado cando se combinan (�Significa "<p>" 'par�grafo' deste formato ou 'persoa' daquel outro?). Para eliminar estas confusi�ns XML fornece o mecanismo dos espacios nominais (namespaces). XSL e RDF son bos exemplos de formatos XML que empregan estes espacios. XML-Schema foi concibido para reflectir este mecanismo de soporte da modularidade no nivel da definici�n de estructuras XML, permitindo combinar dous esquemas nun terceiro � que se corresponder� un documento h�brido.
RDF, a recomendaci�n do W3C para "metadatos" (co�ecemento en xeral), � un formato XML para describir recursos e aplicaci�ns a un nivel superior � do HTML, ligando calquera cousa con calquera cousa e asignando nomes a esas relaci�ns. Do mesmo xeito que HTML integrou documentos, men�s e formularios na web orixinal, RDF fornece as ferramentas para integrar m�is co�ecemento e nos achegar � web sem�ntica. Como pasa cos humanos, que precisan concordar no significado das palabras que empregan para se comunicar, os ordenadores necesitan mecanismos para compartir o significado dos termos que empregan na s�a comunicaci�n. As descrici�ns formais dos termos dunha certa area (comercio e manufactura, por exemplo) son chamadas ontolox�as e son unha parte necesaria da web sem�ntica. RDF, as ontolox�as, e a representaci�n formal do significado, de xeito que os ordenadores podan axudar � traballo das persoas, son temas tratados polo grupo de actividade da web semàntica, Semantic Web Activity.
Basear un proxecto en XML � beneficiarse dunha grande comunidade de ferramentas e de desenvolvedores experimentados nesa tecnolox�a; esta comunidade de recursos, que medra a cot�o, pode xa conter unha soluci�n parcial ou total para tal proxecto. Elixir XML � dalg�n xeito como escoller SQL no eido das bases de datos: Tense que constru�r a BD e mais a aplicaci�n, pero existe xa moito c�digo dispo�ible, e moitos t�cnicos que lle poden axudar. E por ser XML de licencia libre pode constru�r o seu propio software arredor del sen pagar un patac�n a ningu�n. O soporte grande e crecente significa que vostede non se ten que comprometer cun s� vendedor. XML, ainda que non sexa a mellor soluci�n, merece ser considerado.
Copyright © 1999-2000 W3C® (MIT, INRIA, Keio), All Rights Reserved.